Wygląda na to, że w tym roku marzec, zamiast wyczekiwanej wiosny, radości i nadziei, przyniósł nam wszystkim strach, ogólny chaos i niepewność. Wszystko stanęło na głowie, wszystkie, nawet najmniejsze i najbanalniejsze plany wzięły w łeb i nawet zbliżające się święta wielkanocne wydają mi się na razie odległą wizją. Normalnie o tej porze roku byłabym po pachy zanurzona w przedświątecznej gorączce, wiosennych porządkach, wielkanocnych przepisach i dekoracjach, a tymczasem trudno mi skupić się na czymkolwiek. Ale prawda jest taka, że cokolwiek działoby się wokół, to wiosna i święta przyjdą i tak, więc postaram się wziąć w garść i zachowując pozory normalności w tej dziwnej sytuacji zacząć tworzyć świąteczny nastrój i przygotować kilka nowych wielkanocnych przepisów.

Zacznę od ciasta cytrynowego z makiem i dodatkiem tymianku, którego smak i aromat fantastycznie komponuje się z cytryną. Nie jest to typowe wielkanocne ciasto, ale świetnie nadaje się na smaczną, świąteczną babkę. Korzystałam z lekko zmodyfikowanego przeze mnie przepisu na ciasto cytrynowe ze "Słodkie" Yotama Ottolenghi. Nomen omen Yotam we wstępie do przepisu pisze: Jest w nim coś, co daje poczucie bezpieczeństwa, co przyniosłoby ukojenie wśród huku fal szalejących wokół wyspy. 
Trafione w dziesiątkę, prawda? ;)




Ciasto cytrynowe z makiem i tymiankiem:

3 jajka,
200 g drobnego cukru,
120 ml śmietanki 30%,
75 g masła,
10 g maku,
1 łyżka skórki otartej z cytryny,
1 łyżeczka soku z cytryny,
170 g mąki pszennej,
1 i 1/4 łyżeczki proszku do pieczenia,
1 łyżka świeżego, posiekanego tymianku,
szczypta soli,

lukier cytrynowy - 
100 g cukru pudru,
2 łyżki soku z cytryny

Jajka ubić z cukrem na jasną, pienistą masę. Dodać śmietankę i ubijać jeszcze 2 minuty, aż całość lekko zgęstnieje.

Masło stopić w rondelku, dodać mak, tymianek, skórkę i sok z cytryny i ostudzić.

Przesianą mąkę wymieszać z proszkiem do pieczenia i solą. Dodać do masy jajecznej i wymieszać gumową szpatułką. Dodać ostudzone masło z dodatkami i jeszcze raz wymieszać.

Rozgrzać piekarnik do 180 stopni.
Ciasto przełożyć do keksówki wyłożonej papierem do pieczenia. Piec ok. 50-60 minut, aż patyczek wbity w środek będzie czysty.

Przygotować lukier cytrynowy - w miseczce utrzeć cukier puder z sokiem cytrynowym.
Jeszcze gorące, upieczone i wyjęte z foremki ciasto polać przygotowanym lukrem i odstawić do ostygnięcia.

To już ten czas, kiedy oficjalnie możemy mówić o jesieni, choć ona w tym roku przyszła dużo wcześniej. Przygotowani na sezon grypowy? I ten przeziębieniowo-anginowy? Mam nadzieję, że tak jak ja, takiego sezonu na jesień i zimę nie planujecie :) Wiem, że nie jest łatwo bronić się przed wirusami, kiedy leje, wieje i wszyscy wokół kichają, ale ja mam na to swoją tajną broń. Nie znoszę łykania tabletek, syropów, probiotyków, suplementów diety, więc do sezonu zimowego przygotowuję się już od wiosny. Zaczynam od syropu z młodych pędów sosny, później warzę syrop z kwiatów bzu czarnego, na koniec lata robię zapas korzennego syropu z owoców bzu czarnego na miodzie (zamiennie robię go na bazie równie zdrowego soku z aronii). Ostatnią w tym roku magiczną miksturą na zdrowie są cytryny w syropie malinowym.

To już ostatnie zimowe ciasto w tym sezonie. Mam przynajmniej taką nadzieję, biorąc po uwagę pogodę, a całkowitą pewność, co do jego składników. To ciasto warzywne, choć na słodko, ponieważ jego kluczowym składnikiem jest pasternak, a że pasternak najlepiej smakuje, jest najbardziej słodki i soczysty zimą, to właściwie ciasto zimowe :) Polecam wszystkim, którym zimowe zapasy pasternaku zalegają jeszcze w spiżarniach.

Stęskniłam się już okropnie za ciastami ze świeżymi owocami, a za nami dopiero połowa zimy! Jak dobrze, że zimą tę lukę zapełniają cytrusy, więc w styczniu wyciskam z nich co tylko się da i w daniach wytrawnych i w deserach. A kiedy w sklepach pojawiają się pomarańcze czerwone, nazywane też krwistymi, kupuję je hurtowo, żeby poza tłoczeniem z nich pysznego soku, napatrzeć się na ich wyjątkowo urodziwy przekrój. Doskonale sprawdzają się w tzw. ciastach odwróconych, kiedy czerwone plasterki pomarańczy stają się naturalną dekoracją.

Klasyka kuchni francuskiej - kaczka pieczona w pomarańczach. O tej porze roku, kiedy sezon na cytrusy w pełni, warto przygotować ją na niedzielny lub proszony obiad i zabłysnąć przed rodziną i gośćmi. Bo kaczka wygląda i smakuje spektakularnie - lśniąca i rumiana dzięki karmelowo-imbirowo-pomarańczowej glazurze, nadziewana cząstkami pomarańczy i cebuli i pachnąca mieszanką aromatycznego kuminu i majeranku.

W końcu nadchodzi najfajniejszy w całym roku czas radosnego oczekiwania, dekorowania, porządkowania, rozgrzewania się, słuchania po raz n-ty "Last Christmas", rozświetlania grudniowego mroku tysiącem kolorowych światełek i chrupania adwentowych ciasteczek :) Brakuje jeszcze przynajmniej odrobiny puchatego śniegu za oknem, żeby z dnia na dzień robiło się coraz bardziej bajkowo. Pewnie i u Was za chwilę ruszy linia produkcyjna świątecznych pierniczków, a żeby było coś do chrupania podczas żmudnych godzin ich lukrowania, proponuję upiec adwentowe ciastka imbirowo-cytrynowe.

To już naprawdę ostatnie z ostatnich tegorocznych fiołków :) Akurat na pożegnanie wiosennego kwietnia i powitanie, mam nadzieję - już całkiem letniego maja. Bo fiołki połączyłam tym razem z cytrynową tartą na kruchym spodzie, a takie mocne, orzeźwiające, cytrusowe uderzenie smakuje zdecydowanie najlepiej w gorące, słoneczne popołudnie. I majówkowe popołudnia powinny być właśnie takie :)

To już drugie po wieprzowo-wołowych z bobem, mięsne klopsiki z cytrynową nutą Yotama, które wypróbowałam i chwalę. Te są z porem, duszone w cytrynowym sosie, z tym że proporcja warzyw do mięsa jest taka, że pojawiły się w rozdziale o warzywach :) Rzeczywiście ilość wołowiny niewielka, a apetycznych klopsików cała spora patelnia!

Są bardzo lekkie i puszyste w środku i w niczym nie przypominają typowo mięsnych kotlecików mielonych. Dobrze smakują na ciepło i zimno, najlepiej z jogurtem i natką pietruszki, ale myślę, że można by dorobić do nich jakiś lekki sos, podany oddzielnie, jeżeli klopsiki mają być głównym daniem obiadu, a nie przekąską. Korzystając z rad Yotama, klopsiki można też tylko usmażyć (wtedy najlepiej uformować je mniejsze i smażyć na mniejszym ogniu dłużej, żeby nie były surowe w środku) i podać z cząstkami cytryny do skropienia, dla tych co uwielbiają chrupiącą skórkę.




Klopsiki cytrynowe z porem:
(wg Yotam Ottolenghi "Jerozolima")

6 dużych, przyciętych porów,
250 g mielonej wołowiny,
90 g bułki tartej,
2 jajka,
sok wyciśnięty z 1 cytryny,
200 ml bulionu drobiowego,
jogurt grecki,
1 łyżka posiekanej natki pietruszki,
2 łyżki oleju,
1 łyżka masła,
sól i pieprz

Pory pokroić w 2 cm plastry. Na patelni rozgrzać masło i podsmażyć pory, a później dusić aż zmiękną (można też ugotować je na parze). Ostudzone pory posiekać blenderem, ale nie na zupełną papkę.

Mięso wołowe przełożyć do miski, dodać jajka, bułkę tartą, pory, 1 i 1/4 łyżeczki soli i łyżeczkę pieprzu. Wszystko dokładnie wymieszać i z masy uformować klopsiki.

Na patelni z grubym dnem rozgrzać olej. Obsmażyć klopsiki z obu stron na złoto.
Wyjąć usmażone klopsiki i wytrzeć patelnię. Ponownie ułożyć na niej klopsiki i zalać gorącym bulionem, sokiem z cytryny i dodać 1/2 łyżeczki soli. Zagotować i dusić na małym ogniu około 20 minut, aż niemal cały płyn odparuje.

Klopsiki podawać na ciepło lub zimno z jogurtem greckim, posypane natką pietruszki.

Lato, słońce, szum morza, śpiew ptaków, zielona łąka, hamak, książka i niespiesznie sączony drink z parasolką...Taki idealny obraz wakacji większości z nas siedzi pewnie w głowie. Ale miejscem wcale nie musi być to daleki, tropikalny zakątek świata, nie musi być też parasolki ani egzotycznych smaków w szkle, żeby umilić sobie tą najprzyjemniejszą porę roku. Tymiankowa lemoniada z wódką, sączona na własnym, ukwieconym balkonie lub w ogrodzie dziadków też może smakować, jak najlepszy relaks pod słońcem.

Jadłam je ostatnio na targach gastronomiczno-hotelarskich w Ostródzie. Niby zwykłe, wszystkim znane (przynajmniej z dzieciństwa) pierogi z białym serem na słodko, ale jak ten pomarańczowy sos dobrze im robi, oj jak dobrze! Ten smak chodził za mną cały czas tak, że od razu nalepiłam ich w domu całą furę i uznałam, że są jak najbardziej warte pokazania również na blogu.

Młody, soczyście zielony, pyszny bób w końcu pojawił się w sklepach i na targach w przyzwoitej cenie, więc nie odmówię sobie namówienia Cię na obiad z bobem :)
Na wypróbowanie tego przepisu czaiłam się odkąd tylko stałam się szczęśliwą posiadaczką książki Yotama Ottolenghiego "Jerozolima". Czekałam na pierwszy tegoroczny bób, a kiedy już najadłam się go po prostu z wody lub ugotowanego na parze i oprószonego odrobiną soli i kiedy nalepiłam pierogów z bobem, w końcu przyszła pora na klopsiki wołowo-wieprzowe z bobem i cytryną.

W styczniu i lutym cytrusy smakują najlepiej. Przypominają o tym nie tylko liczne, marketowe promocje, ale i nasza własna, instynktowna chęć na energetyczne cytrusowe kolory, smaki i aromaty, które budzą chęć życia, kiedy natura za oknem głęboko śpi. Czekam jeszcze tylko na czerwone, sycylijskie pomarańcze, najlepsze na świeżo wyciskany sok, a ze zwykłych pomarańczy i resztki maku, pozostałego po świątecznych zapasach, upiekłam zimowe ciasto pomarańczowo-makowe.