Zrobiło się ciemniej, chłodniej, jak na prawdziwy listopad przystało - w sam raz na wieczory przy świecach i grzanym winie. Wyjęłam też pierwsze, malutkie lampeczki, żeby odrobinę przybliżyć się do atmosfery Bożego Narodzenia, ale jeszcze bez dekoracyjnych szaleństw. Dla mnie okres bożonarodzeniowy zaczyna się około 6 grudnia i bardzo lubię celebrować czas jego oczekiwania. W kuchni ciągle jeszcze króluje dynia i dyniowy, drożdżowy odrywany chlebek, chciałabym dziś Wam gorąco polecić.

Zdrowsza wersja jednego z moich ulubionych wypieków jesienno-zimowych, jakim jest chlebek bananowy. Słodzony jedynie naturalną, owocową słodyczą dojrzałych bananów i daktyli. Do tego zamiast mąki białej - pszenna razowa. Mimo braku cukru jest słodki i bardzo wilgotny i fantastycznie zaspakaja głód na coś słodkiego, który o tej porze roku niestety dopada częściej niż sobie tego życzymy ;)

Chlebka cukiniowego na weekendowe śniadanie w sezonie letnim nie może zabraknąć! A to taki wdzięczny kulinarny temat, że co sezon może być to inny chlebek. Można żonglować niezliczoną kombinacją dodatków i smaków i nigdy nie zawieść się. To już chyba piąty chlebek z dodatkiem cukinii na moim blogu, ale pierwszy owsiany - w sam raz na zdrowe śniadanie.

Od początku września chodzi za mną krucha szarlotka z kratką, paj jabłkowy lub coś innego mocno jabłkowego. Jeszcze chwila i zaczniemy zbierać z drzewa złote renety i inne jesienne jabłka do skrzynek na zimę - wtedy kruche ciasto z jabłkami na ciepło musi pojawić się na stole. Na razie "męczę" jeszcze cukinię (choć to całkiem miła udręka ;)) z której z połączenia z jabłkiem powstały bardzo smaczne mini chlebki cukiniowo-jabłkowe.

Dzisiaj z cyklu chlebki słodkie - przedstawiam chlebek truskawkowy. Dawno nie piekłam nic z rodzaju szybkiego ciasta z foremki, zwanego słodkim chlebkiem (ostatni raz chyba jesienią), choć bardzo lubię takie wypieki i mam parę swoich ulubionych chlebków sezonowych. Najchętniej kromką takiego chlebka kończę śniadanie lub zagryzam południową kawę, w ramach drugiego śniadania. Latem rozpoczyna się dla mnie sezon na chlebki cukiniowe, jesienią najchętniej piekę dyniowe lub orzechowe, a zimą najlepiej smakują mi bananowe i daktylowe. Słodki chlebek wiosenny jakoś nie wpadł mi dotychczas do głowy, a przecież jaki może być lepszy od tego, z pierwszymi owocami sezonowymi, czyli z truskawkami!

Minął sierpień, minął wrzesień, znów październik i ta jesień rozpostarła melancholii mglisty woal...

Ostatnie pomidory dojrzewają jeszcze na krzakach w ogrodzie, więc jeszcze nie czas za nimi płakać, ale słowa klasyka zmieniam, podśpiewując sobie - nadchodzą znów dni i wieczory dyni w każdej postaci jedzonej... ;) O tak, to pora dyniowej euforii, kiedy najpiękniejsze i najsmaczniejsze okazy z własnej hodowli piętrzą się na balkonie, te mniejsze, bardziej fikuśnie zdobią parapety, w lodówce rozpycha się rozpłatana na pół pomarańczowa hokkaido lub gruszkowa piżmowa, a misce i po części już w zamrażalniku, czeka gotowe na każdą okazję dyniowe puree. Obiad, z nielicznymi wyjątkami, nie może już obyć się bez dyni - a to pieczonej w kostkach razem z ziemniakami jako przystawka do mięs, a to w postaci zupy lub nadziewanej, dyniowej zapiekanki. Ulubiona sezonowa kolacja - oczywiście dynia z zacierkami na mleku!

Pierwszym zwiastunem nadchodzącej jesieni jest fakt, że coraz częściej i chętniej sięgam po korzenne przyprawy. Od zawsze byłam wielką wielbicielką cynamonu, później rozsmakowałam się w imbirze, kardamonie i goździkach, po drodze doceniając smak i aromat gałki muszkatołowej. Kiedy pojedyncze korzenie lub ich mieszanki trafiają częściej i w odważniejszych ilościach niż zazwyczaj do mięs, sosów, sałatek i ciast, to znak, że z latem pożegnałam się już na dobre.

Jedne z moich ulubionych ciasteczek, to kruche i chrupiące ciasteczka fistaszkowe na bazie masła orzechowego. Ostatnio piekłam je po raz kolejny na swoje imieniny i przyszło mi na myśl odtworzenie tego smaku w innym wypieku. Zamarzył mi się fistaszkowy chlebek śniadaniowy...

Dzisiaj serwuję Wam mocno spóźnione śniadanie weekendowe :) Dlaczego we wtorek? Dlatego, że weekend to pora na te wszystkie zajęcia, na które brakuje czasu w ciągu tygodnia, na niespieszne chwile w kuchni, na spotkania z przyjaciółmi i rodziną i szczególnie o tej porze roku - na chwytanie dnia, odrobiny słońca, świeżego powietrza i światła. Zaplanowanych zajęć jest zwykle dużo więcej niż godzin krótkiego jeszcze, zimowego dnia i nie pozostanie nic innego, jak przeniesienie części z nich na weekend kolejny lub pracowite dni powszednie i na przykład serwowanie sobotniego śniadania we wtorek ;)

Uff, znowu zaświeciło słońce. Może to ostatnie podrygi lata w tym roku (cały optymizm zmył ze mnie lipcowy deszcz ;)) ale najważniejsze, że uśmiech i życiowa energia wróciły automatycznie na swoje miejsce. Weselej zrobiło się też w ogrodzie – warzywa na nowo podniosły do góry swoje zmoknięte, zielone czupryny, fasolka szparagowa i cukinia znowu pokryły się świeżymi kwiatami, a ogórki zaczęły rosnąć na potęgę.

Wiosna pokazała swoją słoneczną i uśmiechniętą twarz na chwilę, aby znowu schować się za parawanem ciemnych, deszczowych chmur :/ A ja codziennie wypatruję pierwszych fiołków i śnią mi się truskawki i maliny zawieszone gęsto na ogrodowych krzaczkach. Na świeże owoce ogrodowe jeszcze sobie poczekam, więc kupuję kolejną kiść bananów.