Babka ziemniaczana

Babka ziemniaczana, nazywana u nas po kresowemu babką kartoflaną, to jeden z moich najsilniejszych smaków dzieciństwa. Obok placków ziemniaczanych (blinów kartoflanych), omleta "grzybka", kaszy gryczanej "spod pierzyny", na sypko z masłem i chłodnika litewskiego z młodymi ziemniaczkami, babka najbardziej kojarzy mi się z kuchnią babci i beztroskim, szczęśliwym dzieciństwem.

Babka ziemniaczana była daniem całorocznym - piekło się ją od pierwszych, młodych ziemniaków letnich, aż do ostatnich ziemniaczanych zapasów z początkiem wiosny. Bo babka nie jest szczególnie wymagającym daniem. Pieczona zawsze z prostokątnej brytfance, rumiana z wierzchu i puszysta, kremowa w środku. Ta babcina nie była przesadnie tłusta, co bardzo mi odpowiadało, choć musiała znaleźć się w niej słuszna porcja chrupiących skwarek i wytopionego z nich tłuszczu, bo inaczej nie byłaby babką kartoflaną. Babcia Marysia miała jeszcze jeden patent - oprócz wysypywania dna i boków foremki, bułką tartą posypywała też wierzch surowego ciasta, dzięki czemu podczas pieczenia tworzyła się cudowna, chrupiąca skórka. Za tą rumianą, chrupiącą skórkę babki ziemniaczanej dałabym się pokroić - i wtedy i dzisiaj ;)

Babki ziemniaczanej nigdy nie zjada się w całości od razu, dlatego najlepiej zrobić odpowiednio większą porcję, żeby koniecznie zostało jej trochę na drugi dzień. Poza tym, że jest bardzo syta i po prostu nie da się jej zjeść dużo, kryje w sobie dwa różne oblicza - to na świeżo i to następnego dnia, kiedy można pokroić ją w plastry i odsmażyć na chrupiąco na patelni. Daję słowo, że nie jestem w stanie wybrać, która wersja smakuje mi bardziej. Wiem tylko, że kiedy do tej odsmażonej na śniadanie babki wbije się jeszcze jajko, wszystkie szakszuki, tosty, smoothies, granole i bowls świata mogą się schować! ;)

Babka ziemniaczana:

2 kg ziemniaków,
2 cebule,
2 jajka,
150 g boczku,
1/2 szklanki tłustej śmietanki lub 1/4 szklanki mleka,
1 łyżeczka majeranku,
bułka tarta,
sól i pieprz

Rozgrzać piekarnik do 180 stopni.

Boczek pokroić w małą kostkę i podsmażyć na patelni. Kiedy zacznie wytapiać się tłuszcz, dodać drobno posiekaną cebulę i wszystko przesmażyć, aż skwarki zaczną się rumienić. Dodać majeranek i doprawić pieprzem.

Obrane ziemniaki zetrzeć na tarce o drobnych oczkach. Dodać jajka i śmietankę lub mleko i dobrze wymieszać. Dodać skwarki z cebulą, majerankiem i całym tłuszczem i jeszcze raz wszystko dobrze wymieszać. Doprawić do smaku solą, uważając, żeby nie dodać jej za dużo, bo babka po upieczeniu będzie bardziej słona niż surowe ciasto.

Prostokątną foremkę 30 x 20 cm wysmarować masłem i dobrze wysypać bułką tartą (nie wykładać formy papierem do pieczenia, bo babka na pewno przywrze do papieru i ciężko będzie ją wyjąć). Foremkę napełnić ciastem ziemniaczanym i wierzch ciasta oprószyć bułką tartą.

Piec 1,5 godziny, aż skórka babki ładnie się zarumieni i będzie lekko odstawała od boków foremki.
Babka ziemniaczana najlepiej smakuje z kwaśną śmietaną lub popijana zimnym mlekiem lub kefirem. Można również podać ją z sosem grzybowym.