Ciasteczka maślano-pomarańczowe

Ech, tylko tego było mi trzeba - złapania potężnego przeziębienia tuż przed świętami! :/ Zafundowałam organizmowi niezłą huśtawkę, najpierw rozpieszczając go całkiem już letnim, włoskim słońcem, aby później zafundować mu twarde lądowanie wprost w polską, marcową szarugę. Zima najwyraźniej zapomniała kluczy i wróciła z impetem, ale któż mógłby się tego spodziewać? O mojej krótkiej aczkolwiek intensywnej wyprawie tam, gdzie prowadzą wszystkie drogi, opowiem później, bo teraz nie czas na to, kiedy Wielkanoc za progiem!

Dzisiaj, pomiędzy solidnym, przedświątecznym sprzątaniem, robieniem palmy i walczeniem z katarem, upiekłam kruche zajączki :) Bardzo spodobał mi się przepis Lydii z My Kitchen, na pomarańczowe ciasteczka na chiński Nowy Rok. Wyglądały tak delikatnie i krucho, że od razu pomyślałam o nadaniu im postaci wiosennych, wielkanocnych zajączków. Mam jeszcze jeden plan z nimi związany - część z nich, w tym roku ozdobi mój pomarańczowy mazurek :) 

Ciasteczka maślano-pomarańczowe:

125 g masła,
125 g skrobi ziemniaczanej,
75 g mąki pszennej tortowej,
40 g cukru pudru,
skórka otarta z pomarańczy

Masło utrzeć z cukrem na jasny, puszysty krem. Dodać skórkę z pomarańczy. Obie mąki wymieszać i przesiać do masy maślanej. Całość wymieszać łyżką lub szpatułką do ciasta, aby powstało jednolite ciasto.
Ciasto uformować w kulkę, zawinąć w folię i zostawić w lodówce na co najmniej 30 minut (ciasto można zrobić dzień przed pieczeniem).

Schłodzone ciasto rozwałkować na oprószonym mąką blacie (najlepiej przez folię przezroczystą - wtedy ciasto nie klei się do wałka) na grubość około 0,5 cm. Foremką wykrawać ciastka i ułożyć je na wyłożonej papierem do pieczenia blasze.

Piec około 10 minut w piekarniku nagrzanym do 160 stopni (ciastka nie muszą się zarumienić - i tak będą obłędnie kruche :)).

Wracam jeszcze na chwilę do zabawy sprzed tygodnia.
Dziękuję Wam za wszystkie komentarze i opinie odnośnie konkursu wnętrzarskiego z IKEA PS 2012. Bezkonkurencyjnie wygrała stylizacja sypialniana (z gościnnym udziałem kota Edzia ;)).

Nagrodę, czyli kartę upominkową IKEA, oddaję w ręce Dzikiego Lokatora. Tiulowa lampa w sypialni, jako mieszanka bajkowego klimatu Amelii i ekskluzywnego szyku ze Śniadania u Tiffaniego - nie można było tego wyrazić lepiej :) Proszę o namiary adresowe na mail.