Katarzynki, grzybki i inne pierniczkowe szaleństwa

Znowu nie udało się! :) Mój coroczny bunt przeciw pieczeniu świątecznych pierniczków, jak zwykle ulotnił się jak kamfora wraz z pierwszym zapachem świerku i blaskiem pierwszych choinkowych światełek w okolicy. Ostatecznie stanęło na garści cieniutkich i chrupiących pierniczków na choinkę, pudełku puchatych "katarzynek" i koszyczku piernikowych grzybków. No to mamy święta :)

Pomysł na grzybki z piernika przywiozłam z targów ogrodniczych :) Kilkakrotnie widziałam je na targach w Starym Polu i oglądając je zwykle z daleka na jednym z targowych stoisk, byłam święcie przekonana, że są to grzybki bezowe i pewnie dalej żyłabym z tym przekonaniem, gdyby nie towarzysząca mi koleżanka, która postanowiła mnie tymi grzybami uszczęśliwić (Kasiu, dziękuję! :P). Ku naszemu zdumieniu, okazało się, że grzybki wcale nie są bezowe, ale piernikowe - z lukrowanymi nóżkami i imitującą pozostałości ściółki makową posypką. Pachnące korzeniami i śliczne :) Od razu pomyślałam o wykorzystaniu ich na tysiąc sposobów w świątecznych dekoracjach. Na pewno dodadzą szyku bûche de Noël, czyli wigilijnej roladzie w kształcie polana lub każdemu innemu ciastu korzennemu, fantastycznie wyglądają zawieszone na choince i jako element świątecznych stroików. Długo zastanawiałam się, jakie ciasto najlepiej nadawałoby się na upieczenie grzybków - takie, które lekko rośnie i nie zmienia kształtu i struktury podczas pieczenia. Najbardziej odpowiednie wydało mi się ciasto na pierniczki "katarzynki" i to był strzał w dziesiątkę :) Bo tak naprawdę, poza tym upieczenie grzybków jest dziecinnie proste - wystarczy ulepić z ciasta spłaszczone z jednej strony kulki na kapelusze i walcowate nóżki, a po upieczeniu skleić gęstym lukrem. Proste, a jakie urocze, prawda? :)

Przy okazji upiekłam też trochę tradycyjnych "katarzynek", w charakterystycznym dla nich kształcie sześciu połączonych medalionów. Przyznam się, że o wiele bardziej lubię pierniczki miękkie i puchate od tych cieniutkich i chrupiących. Figuralne i cieniutkie powędrują więc na choinkę i świąteczny stół, a "katarzynki" na pewno z przyjemnością podgryzać będę do nowego roku :) Zaraz po upieczeniu i one twardnieją, ale po leżakowaniu w szczelnie zamkniętym pojemniku, po jakimś czasie miękną. Połowę z moich katarzynek posmarowałam rozpuszczoną czekoladą, żeby jeszcze bardziej pofolgować świątecznej rozpuście ;)

Pierniczki "katarzynki":

400 g mąki,
200 g miodu naturalnego,
100 g cukru pudru,
1 jajko,
2 łyżeczki przyprawy korzennej,
2 łyżeczki sody oczyszczonej,
1 łyżka melasy

Miód, cukier, melasę i przyprawę korzenną podgrzewać do rozpuszczenia i połączenia wszystkich składników, po czym ostudzić. Mąkę wymieszać z sodą. Dodać masę miodowo-korzenną i jajko. Zagnieść jednolite, lśniące ciasto.

Ciasto rozwałkować na około 0,5 cm. Wykrawać pierniczki foremką do katarzynek.
Pierniczki ułożyć na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Piec około 15 minut w piekarniku nagrzanym do 190 stopni.

Ostudzone pierniki przełożyć do metalowej puszki lub pudełka z pokrywką. "Katarzynki" kruszeją po około 2 tygodniach leżakowania.

Piernikowe grzybki:

1 porcja ciasta na "katarzynki",
1 białko,
cukier puder,
1 łyżka maku

Z surowego ciasta ulepić kulki o średnicy ok. 4 cm. Kulki spłaszczyć z jednej strony, dociskając do blatu. Rączką drewnianego wałka lub łyżki zrobić lekkie wgłębienie w podstawie kapelusza. Z pozostałej porcji ciasta uformować tyle samo nóżek co kapeluszy. Wszystkie elementy ułożyć na wyłożonej papierem do pieczenia blasze. Piec około 15 minut w piekarniku nagrzanym do 190 stopni. Pierniki wyjąć na kratkę i ostudzić.

Przygotować lukier - białko utrzeć z cukrem pudrem, dodając cukier do czasu, aż masa będzie gęsta i jednolita. Piernikowe nóżki oraz podstawy kapeluszy posmarować lukrem, docisnąć i delikatnie ułożyć na kratce. Końcówki nóżek posypać makiem. Zostawić do zastygnięcia.