Arkas

Żaden dobry obiad nie może obejść się bez deseru. A skoro zaczęłam od dania magnackiego, chciałabym skończyć deserem królewskim :) Wiecie co najbardziej lubił, oprócz słodkich ust królowej Marysieńki, król Jan III Sobieski? :) Otóż uwielbiał podobno deser, o egzotycznie brzmiącej nazwie - arkas. Przygotowywany z jajek, mleka i śmietanki, zakwaszany sokiem z cytryny, przypomina trochę wielkanocną paschę, a jego nazwa ma prawdopodobnie rodowód wschodni.

Arkas podawano na polskich, królewskich a potem magnackich i szlacheckich stołach długie wieki, bo wspominał go jeszcze Mickiewicz w Panu Tadeuszu, jako już trochę zapomnianą potrawę, podawaną podczas ostatniej staropolskiej uczty w Soplicowie:

Dalej inne potrawy, a któż je wypowie!
Kto zrozumie nie znane już za naszych czasów
Te półmiski kontuzów, arkasów, blemasów,
Z ingredyjencyjami pomuchl, figatelów,
Cybetów, piżm, dragantów, pinelów, brunelów; [ks.XII, w.143-147]

Można chyba uznać więc, że jest to jeden z najstarszych deserów kuchni polskiej (wcześniej jadano świeże lub smażone z miodem owoce i prawdziwą paschę z białego sera), dlatego dołączam arkas do akcji Gotujemy po polsku! pod patronatem serwisu zPierwszegoTloczenia.pl i bardzo polecam do wypróbowania. W końcu król nie mógł się mylić ;)

Arkas:
(porcja na 3 osoby)

5 żółtek,
2 szkl. mleka,
1/2 szkl. cukru,
1/2 szkl. śmietanki kremowej,
sok i skórka otarta z połowy cytryny,
owoce świeże lub kandyzowane

Żółtka utrzeć ze śmietanką. Na koniec dodać sok i skórkę cytryny.

Mleko zagotować z cukrem. Zdjąć z ognia i mieszając wlewać powoli żółtka ze śmietanką. Z powrotem wstawić na ogień i podgrzewać do zagotowania i zwarzenia się masy. Powstały twarożek wylać na lnianą ściereczkę lub kilka warstw gazy, zawiązać i zostawić do ostygnięcia i odcieknięcia. Masę przełożyć do pucharków lub salaterek i udekorować owocami.