Ziołowy ogródek

A jednak zbliża się - małymi kroczkami, ale jednak. Takiego ładnego weekendu, jak ten ostatni nie było od dawna, a lato w powietrzu poczułam pierwszy raz w tym roku. Nawet pielenie grządek z kiełkującymi powolutku warzywami było w sobotę czystą przyjemnością :) Najchętniej przedłużyłabym taki weekend na cały tydzień i dlatego dzisiejszy wpis wyjątkowo nie z kuchni, ale zapraszam Was do ogrodu :)

Każdej wiosny, z niecierpliwością czekam na moment, kiedy po zimie obudzą się moje ogrodowe zioła. Mam na myśli wieloletnie, aromatyczne rośliny, które posadzone raz świetnie radzą sobie same, a ich pielęgnacja ogranicza się do osłonięcia ich przed mrozem zimą i przycięcia tych najbardziej ekspansywnych, które lubią panoszyć się na dużym terenie lub przesadzenia ich w dogodniejsze miejsce wiosną. Te podstawowe, bez których mój ziołowy ogródek nie byłby sobą, to szałwia, tymianek, lubczyk, rozmaryn, melisa i mięta.

Szałwia z jej aksamitnymi, podłużnymi liściami ma bardzo intensywny zapach. Niewielka ilość posiekanego listka wystarcza, aby zaromatyzować sos, masło lub marynatę do mięsa. Prawdopodobnie to ta silna woń sprawiła, że w dawnych czasach wierzono, że szałwia ma wielką siłę nadprzyrodzoną, chroni przed demonami, gorączką i śmiercią. Już sama jej nazwa, pochodząca od wyrazu salvare - leczyć, ocalić, wskazywała, że już starożytni obiecywali sobie po niej wiele, przypisując ziołu lecznicze, wszechstronne, prawie cudotwórcze właściwości. Ja tam w szałwiowe cuda nie wierzę, ale nie zaszkodzi mieć ją pod ręką ;)

Tymianek, który wchodzi w skład mieszanki moich ulubionych ziół prowansalskich, jest nie tylko smaczny i pachnący, ale również bardzo urodziwy :) Drobne, cieniowane, seledynowo-zielone listki na delikatnych łodygach, które błyskawicznie się rozgałęziają, mogą być równie dobrze ozdobą grządek kwiatowych. I nic tak subtelnie nie ozdabia letnich potraw na talerzu, jak gałązka tymianku :)

Lubczyk, kuzyn selera (prawda, że mają podobne listki? :)), to żadne tam małe i delikatne ziółko, ale pokaźny krzak z mocnymi łodygami i grubym kłączem. Chyba każdy zna przypisane mu tajemnicze właściwości, które mogą sprawić, że uraczony lubczykowym rosołem osobnik może zapałać do nas nagłym, gorącym uczuciem ;) Od dawna roślina uważana była za magiczną i dlatego z odwaru z korzenia przyrządzano napoje miłosne lub noszono przy sobie suszone liście.
Wszyscy wielbiciele przyprawy maggi rozpoznają lubczyk bez problemu, bo właśnie on wchodzący w jej skład, nadaje jej charakterystyczny zapach.

Rozmaryn też ma dużo wspólnego z miłością :) W starożytności poświęcony był greckiej bogini miłości i piękna - Afrodycie i przez całe wieki później panny młode wkładały na głowy wianki z rozmarynu i mirtu. Bardzo lubię korzenny zapach rozmarynu, posypane ziołem pieczone ziemniaki, sałatki i pieczenie. Parę gałązek rozmarynu wrzucone do ognia potrafi zmienić smak i aromat zwykłych grillowanych potraw w wytworną ucztę. Rozmarynowy krzaczek najbardziej ze wszystkich wymienionych ziół boi się mrozu i dlatego trzeba go dokładnie zabezpieczyć przed zimnem na zimę lub w donicy przenieść na ten czas do domu. A na wiosnę koniecznie trzeba mu zaśpiewać "o mój rozmarynie rozwijaj się..." ;)

Do mięty nie trzeba chyba nikogo przekonywać :) Miętowe herbatki, odświeżające sałatki, desery, miętowe sosy do mięsa czy orzeźwiające mojito - dla mnie nie ma lata bez świeżej mięty. W moim ogrodzie była od zawsze i pewnie tak już zostanie, bo naprawdę ciężko ją skądś wyprosić - rozrasta się sama i bez niczyjej pomocy ;) Istnieje kilkanaście gatunków mięty, ale te najbardziej popularne to pospolita i pieprzowa (ta ciemniejsza, o błyszczących, nieomszałych liściach).

Jednym z moich ulubionych ziół ogrodowych jest melisa. Uwielbiam jej świeży, cytrynowy zapach i delikatne, jasnozielone listki o sercowatym kształcie. Melisa dodana do herbaty, zawsze pomoże ukoić skołatane nerwy i pokonać bezsenność, a sałatki i desery wzbogaci swoim świeżym smakiem i aromatem. Znajdziecie ją też na wielu moich zdjęciach, bo uwielbiam dekorować nią letnie desery i wypieki :)

Zioła, już w kuchni, będą bohaterami mojego kolejnego wpisu. I będzie coś dla mięsożerców dla odmiany ;)