Fiołki w cukrze

Mały suplement do ostatniego wpisu, czyli fiołków ciąg dalszy :)
W tym roku postanowiłam częściowo pójść na łatwiznę ;) Każdy, kto kiedykolwiek kandyzował własnoręcznie fiołki, dobrze wie, jaka to żmudna, krecia robota, wymagająca anielskiej cierpliwości. Każdy, maleńki kwiatek trzeba przy pomocy pędzelka pokryć rozbitym białkiem i obsypać cukrem pudrem. Fiołki są bardzo delikatne i ich płatki łatwo sklejają się, tracąc swój kształt, więc trzeba je starannie rozkładać na pergaminie, uważając przy tym, aby całkiem nie zniszczyć kwiatka. Krótko mówiąc, to niemal koronczarska praca i przy kandyzowaniu większej ilości fiołków można dostać przysłowiowego fioła ;)

Dlatego tym razem oszczędziłam sobie czasu i nerwów i część świeżych, pachnących kwiatków najzwyczajniej w świecie zapakowałam do słoika :) Warstwę cukru kryształu przykrywałam warstwą fiołków, ugniatając je lekko, tak aby wydobyć z nich cały aromat i tak na przemian do napełnienia całego słoika. W ten sposób mam już pierwszy zapas wiosny do zimowej spiżarni. I chociaż do kolejnej zimy jeszcze tak bardzo daleko (i bardzo dobrze!! ;)) to jej perspektywa wydaje się o wiele przyjemniejsza, kiedy pomyśli się o zimowej herbatce słodzonej fiołkowym cukrem :)

Wcale nie znaczy to, że w tym roku nie kandyzowałam fiołków w ogóle ;) Kandyzowałam, ale innym sposobem. Klasyczny przepis z surowym białkiem nie podobał mi się od początku. Pomijając fakt technicznych trudności z pokrywaniem fiołkowych płatków, o których pisałam wyżej, jednak to surowe białko i do takich np. półrocznych białkowo kandyzowanych fiołków podchodziłam już z rezerwą. A przecież kandyzowanych kwiatów nie używa się do wszystkiego i na co dzień, więc długi termin przydatności do spożycia w ich przypadku jest szczególnie pożądany. Dlatego zrezygnowałam z białka i tym razem kandyzowałam fiołki w czysto cukrowym syropie (cukier + woda w proporcji 1:1, gotowane do uzyskania syropu), po prostu mocząc w nim kwiaty kilka godzin, a później susząc je na pergaminie. Bardzo polecam ten sposób, bo jest o wiele szybszy i do tego kwiatki są ładniejsze, zachowują swój kształt i kolor. I co najważniejsze - cukrowe fiołki można przechowywać na pewno o wiele dłużej niż białkowe :)

Chyba już nikt nie ma wątpliwości, że jestem kwiatożercą ;) więc wraz z moimi fiołkowymi szaleństwami dołączam do Klubu Kwiatożerców, któremu przewodniczy Pinkcake :)