Faworki (chrust)

To właściwie suplement do ostatniego wpisu, ponieważ przepis na ciasto jest taki sam, jak w przypadku róż karnawałowych. To bardzo wygodne, bo "za jednym bałaganem" można usmażyć cały komplet karnawałowych ciasteczek :)



Faworki robimy w domu przynajmniej raz w roku. Czasem w Tłusty Czwartek, czasem w któryś z karnawałowych weekendów. Tak jak z przepisami na róże, spotkałam się z różnymi rodzajami chrustu. Dla mnie faworek musi być cieniutki, lekki jak piórko, wypełniony jak największą liczbą pęcherzyków i kruchy jak suche gałązki chrupiące pod butami w lesie. Jak to osiągnąć? Chyba będzie najlepiej, jak oddam głos mistrzyni i po raz kolejny zacytuję panią Lucynę Ćwierczakiewiczową:

"Najważniejszym warunkiem dobroci faworków jest to, aby po zagnieceniu ciasta bić je mocno wałkiem na stolnicy 2 lub 5 minut, a następnie przed rozwałkowaniem 10 minut zostawić w spokoju i aby potem ani chwili nie leżały zrobione, ale wtedy gdy się wałkują, smalec powinien być już gorący, a ciasto zupełnie wolne, żeby się ciągnęło; zaraz świeże rzucać na smalec; jeżeli trochę przeschną lub ciasto twarde, faworki będą złe."

Faworki (chrust):

400 g mąki,
6-8 łyżek gęstej kwaśnej śmietany,
6 żółtek,
1/2 łyżeczki soli,
2 łyżki spirytusu,
olej do smażenia,
cukier puder

Mąkę zmieszać i solą i śmietaną, dodać żółtka i spirytus. Zagnieść i dobrze wyrobić na jednolitą, lśniącą masę, wybijając ciasto wałkiem. Gotowe ciasto zawinąć w folię i zostawić na 10-15 minut, aby odpoczęło.

Partiami wałkować ciasto bardzo cienko, starając się jak najmniej podsypywać mąką.
Radełkiem do ciasta lub nożem wycinać paski o szerokości około 2-3 cm. Każdy pasek naciąć pionowo wzdłuż na środku i przewinąć przez nacięcie jeden koniec paska formując faworki.

Rozgrzać olej i smażyć faworki na złoto z obu stron. Wyjmować na papierowy ręcznik i odsączyć z tłuszczu. Gotowe faworki posypać cukrem pudrem.