Indonezja - pocztówki z podróży

Witam po (długiej) przerwie :) Tak strasznie trudno pozbierać się po powrocie. Już sam koniec urlopu jest przykrym faktem, szczególnie, kiedy wraca się do pracy prosto z raju! :) Oj bardzo, ale to bardzo nie chciało mi się stamtąd wracać. Jednak trochę stęskniłam się za blogowaniem i paroma innymi rzeczami i tylko to powstrzymało mnie przed założeniem własnej planacji bananów lub oddaniem się innemu, równie intratnemu zajęciu i pozostaniem w Indonezji na zawsze ;) Tak, to była wspaniała wyprawa, pełna wrażeń, zachwytów i spełnionych marzeń. Tak jak sobie wymarzyłam, zwiedziłam plantacje herbaty, pola ryżowe, jeden z wulkanów, gorące źródła i dotarłam na rajską wyspę Bali.

Kiedy wysiadam z samolotu po raz pierwszy w dalekim i nieznanym kraju, pierwsze na co zwracam uwagę, to kolory i zapach. Indonezja pachnie bananami! :) To było moje pierwsze skojarzenie. Faktycznie, słodki i ciężki zapach jest wypadkową zapachów wydzielanych przez tysiące kwiatów, kwitnących tam równocześnie przez cały rok i tysiące owoców dojrzewających nieustannie na drzewach i krzewach. To bogactwo natury robi piorunujące wrażenie, biorąc pod uwagę, że jest to stan stały, nie jak u nas - sezonowy. To właśnie o owocach chciałabym opowiedzieć Wam na początku.